Drodzy Absolwenci!
Oto nadszedł dzień, w którym odbieracie swoje świadectwa ukończenia szkoły. Dzień niezwykły pod każdym względem: koniec szkoły średniej to już wydarzenie, a cóż dopiero w czasach pandemii… Okoliczności groźnej choroby odebrały nam możliwość wspólnego przeżycia tego, co miało być wyjątkowe, dlatego dziś piszę do Was, żeby zapewnić Was o tym, ze jesteście dla nas równie ważni, jak wszyscy ci, dla których udało się nam zorganizować uroczyste rozstanie ze szkołą w latach poprzednich. Z ICH szkołą. Z WASZĄ…. No tak – dokądkolwiek się udacie, już zawsze będziecie NASI, zawsze stąd, zawsze w pamięci. Jakkolwiek potoczy się Wasze życie i my będziemy należeć do Was – przez siłę tego, co TU przeżyliście. Wspaniałego, dobrego… lub mniej. Ale przecież dziś pamiętamy tylko rzeczy najlepsze, jak to w momentach rozstań…
To nasze pożegnanie. Nikt nie przypuszczał, że tak zakończy się Wasz pobyt w szkole, ale nam wszystkim jest bardzo, bardzo przykro, że nie da się Wam uścisnąć dłoni, w akcie wspólnej radości, że nam się udało. Zatem – świętujcie i cieszcie się dziś zakończeniem swojego wysiłku. Należy się Wam ta radość! Pogratulujcie rodzicom, że z Wami wytrzymali. Bądźcie ostrożni w swoim świętowaniu. Ale też bądźcie dumni, bo wiele osiągnęliście! Bądźcie tak dumni z siebie, jak my z Was!
Ruszajcie z entuzjazmem w świat!
